სასმელად ვარგისი
H2O
წყალი მთელ მსოფლიოს აკრავს და მას ერთ მუშტად კრავს, ყველა კონტინენტსა თუ კუნძულს აკავშირებს. წყალი ასევე სიცოცხლისათვის აუცილებელი პირობაა. სხვაგვარად, რომ ვთქვათ წყალი სიცოცხლის „გასაღებია“. საგანგაშოა ის ფაქტი, რომ სასმელად ვარგისი წყალი დედამიწის წყლების მხოლოდ 1% შეადგენს, ხოლო სასმელადუვარგისი წყლის გამოყენება დიდ რისკებთანაა დაკაშირებული. სასმელად გამოყენებული წყალი ჯანმრთელობისთვის უსაფრთხო უნდა იყოს. საქართველოს მთავრობამ 2014 წ 15 იანვარს შეიმუშავა „სასმელი წყლის ტექნიკური რეგლამენტი“. სასმელად გამოყენებული წყალი უნდა აკმაყოფილებდეს რეგლამენტით გათვალისწინებულ ყველა მოთხოვნას, წინაარმეგ შემთხვევაში ორგანიზმის დააზარალებს და შეიძლება ფატალურადაც დასრულდეს.
მიწისქვეშა წყალმომარაგების წყალგამანაწილებელ სისტემაში, თვეში ერთხელ აუცილებელია წყლისთვის სინჯების აღება, რათა გადამოწმდეს სასმელი წყალი აკმაყოფილებს თუ არა შემდეგ პირობებს.
„სასმელი წყლის ტექნიკური რეგლამენტ“-ით განსაზღვრული მოთხოვნები სასმელი წყლის ვარგისიანონის შესახებ:
„1)) სასმელი წყალი უნდა იყოს უსაფრთხო ეპიდემიური და რადიაციული
თვალსაზრისით, ქიმიური შემადგენლობით – უვნებელი და უნდა ჰქონდეს
კეთილსასურველი ორგანოლეპტიკური თვისებები.
2)) სასმელი წყლის ხარისხი უნდა აკმაყოფილებდეს ამ ტექნიკური რეგლამენტით
დადგენილ სანიტარულ ნორმებს.
3))სასმელ წყალში არ დაიშვება შეუიარაღებელი თვალით შესამჩნევი წყლის
ორგანიზებისა და ზედაპირული აპკის არსებობა.
4)) სასმელი წყლის ეპიდემიური უსაფრთხოება განისაზღვრება მიკრობიოლოგიური,
ვირუსოლოგიური და პარაზიტოლოგიური მაჩვენებლების რეგლამენტით“
საქართველოში 1990 წლიდან 2008 წლამდე 17%-ით გაიზარდა ხელმისაწვდომობა სასმელად ვარგის წყალზე. ყოველივე ეს წინგადადდგმული ნაბიჯია მაგრამ საკმარისი სულაც არ არაა სანიტარული ნორმების დაცვა ყველგან უმაღლეს დოონეზე უნდა ტარდებოდეს. მსოფლიო ამაზე მუშაობს და ჩემი აზრით შედეგსაც მიიღებს. შეიზლება დღეს და ხვალ არა მაგრამ წლების შემდეგ მსოფლიოს ყველა წერტილსი ხელმისაწვდომი იქნება სასმელად ვარგისი წყალი და, ასევე დაცული იქნება სანიტარული ნორმები. დღეისათვის კი მსოფლიოს მისახლეობის 2/3 ისთვის ხლმისწვდომია გაუმჯობესებული სანიტარული ნორმები. საყურადღებოა ის ფაქტიც რომ წყალმომარაგების სისტემით საჯარო სკოლების 70% სარგებლობს. 12% ქალაქად და 4% სოფლად წყლის ძირითად წყაროდ არაგაუმჯობესებულ წყაროებს იყენებს.
თუ გავითვალისწინებთ, რომ წყალი ადამიანის ორგანიზმისთვის მნიშვნელობით მეორე ადგილზეა, ჟანგაბადის შემდეგ, სასმელად ვარგისი წყლის ხარისრის დონე მაღალი უნდაი იყოს.
მარკუს სამუელსონი ამბობდა „“ბევრი ჩვენგანისთვის სუფთა წყალი იმდენად ჩვეულებრივი ამბავია, არც ვუფიქრდებით, როგორი იქნებოდა ცხოვრება მის გარეშე!“ ეს ციტატა კიდევ ერთხელ ამტკიცებს, რომ სუფთა წყალი სიცოცხლის უმნიშვნელოვანესი ელემენტია. ლეონარდო და ვინჩის სიტყვებით კი “წყალი ბუნების მაცოცხლებელი ენერგიაა”.
გამოყენებული მასალა: საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ეროვნული რეკომენდაცია, (გაიდლაინი).
მდგრდი განვითარების მიზანი 6 : სუფთა წყალი და სანიტარია.
Комментариев нет:
Отправить комментарий